İkinci yaştan beşinci yaşa kadar çocuk hipotoniktir(zayıf kas) ayakları çoğu zaman yüklenince çöker. Bu yüzden sık sık düşer. Çocuğun iki elini veya iki kolunu birlikte kullanmasını gerektiren sinkineziler yazma alışkanlığının kazanılmasıyla kaybolur. Daha sonra sinkineziler simetrik tarzda ortaya çıkmaz. <!–adsense–>
Konuşmanın edinilmesi ve giderek güçlenmesi paralel olarak, vücudu bir yanlı kullanma da gelişir ve üç-dört yaşına doğrudan olarak yerleşmiş durumdadır. Çocukların çoğunluğu sağ yanlarını kullanır. Sol yanını kullanmayı tercih edenlerden bir kısmı solak olarak kalır. Ama bu çocuklar da ayakların kullanımı veya göz bakımından solak olarak kalabilirler. Beş yaşına doğru çocuk sağ elini sol elinden ayırt edebilir, ama bunu bir başka kişinin üzerinde ayırt edebilmesi daha sonra mümkün olur.
Altı yaşından itibaren sürekli hareketlilik belirginleşir; sinkineziler dokuz yaşına doğru tamamen kaybolur ve çocuk çeşitli spor hareketlerini ve asimetrik hareketleri de kolaylıkla yapabilir.(tenis, kulaç atma, el aletlerini kullanma vb.) 
Gelişme çocuktan çocuğa değişir. Her çocuk her yaşta kendi yaşam ritmine, kendi yeteneklerine ve değişik eğilimlerine göre farklılaşan bir büyüme süreci yaşar. Çocuk iki buçuk yaşında merdiven çıkabilir, ama çıkarken basamakları ardışık çıktığı halde inerken basamak basamak iner. Dört yaşına doğru merdivenleri artık daha rahat inip çıkabilir. Üç buçuk yaşında, kımıldamamak şartıyla tek ayaküstünde ayakta durabilir. Dört yaşına doğru ayaklar bitişik, beş yaşına doğru tek ayaküstünde (sekerek)sıçrar. Üç yaşında üç tekerlekli bisiklet de pedal çevirir. Aynı yaşta kalem kullanabilir, çizgiler ve çemberler çizebilir, tek başına yemek yiyebilir.
Giyinme yeteneğinin gelişmesi yıllar alır: üç yaşında kendi başına soyunabilir ama düzgün giyinemez. Ayakkabılarını giyse bile bağcıklarını bağlayamaz. Beş yaşında kendi başına giyinebilir ama altı-yedi yaş arasında ayakkabısının bağcıklarını da bağlar. Üç yaşında adını soyadını söyler, renkleri tanır, kendi başına bir etkinlikte bulunabilir. İnatçı ve öfkelidir. Dört yaşında sıfat ve bağlantı sözcükleri kullanabilir; nesneleri ve harfleri kolayca tanıyabilir; bir dörtgen çizebilir.
Yaklaşık yedi yaşına kadar çocuk çok egosantriktir(benmerkezci),kendini bir başkasının yerine koyamaz. Yedi yaş çocuğun olgunlaşması bakımından önemli bir yaştır. Akıl yaşıda denen bu yaşta çocuk davranışını ayarlamak için önceki deneylerinden yararlanabilir hale gelir. Dokuz yaşında çocuk yeni bir duruma hızla uyarlanabilir. Sinkinezilerin kaybolmasıyla kendi vücuduna tamamen hâkim olur. Çocuk öğrenmeye, oynamaya ve ailedeki görevini yerine getirmeye meraklıdır. Kendi başına hareket etmeyi ve sorumluluğu keşfeder.
